Page 167 - Narcyz Witczak - Witaczyński

Szwadron Przyboczny Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza
”Umundurowanie [Szwadronu Przybocznego Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza] było takiego samego kroju jak umundurowanie kawalerii – z różnicami o charakterze dekoracyjnym. Czapki okrągłe typu angielskiego, jak u szwoleżerów, z amarantowym otokiem i białymi nad nim wypustkami dookoła czapek, daszki ze srebrnym okuciem. Ułanki polowe szare z amarantowymi wypustkami i jasno- srebrnymi guzikami z orłem. Na kołnierzach srebrne wężyki. Proporczyki biało-amarantowe, od lipca 1920 roku biało-amarantowe z wąskim srebrnym galonikiem przez środek. Na naramiennikach srebrne orły (od marca 1920 roku). Spodnie w kolorze ułanki z amarantowymi lampasami i białą wypustką
w środku, podszyte lejami ze skóry. Płaszcze oficerskie przepisowe, dla szeregowych niemieckie. Propor- czyki i naramienniki jak na ułance. Buty czarne z przypinanymi ostrogami. W czasie oficjalnych wystąpień oficerowie nosili srebrne (białe) etyszkiety, pas główny i rapcie z białej skóry; wszyscy białe rękawiczki.”
Takie mundury obowiązywały w latach 1918-1921, później umundurowanie wojska było uregulo- wane „Przepisami ubioru polowego Wojsk Polskich roku 1919”. Przepis dokładnie opisywał, jak mają wyglądać poszczególne części munduru – kurtka, płaszcz, obuwie, dodatki do ubioru, takie jak pas polowy, sznury naramienne, sznurek do gwizdka, ryngraf, szalik, nauszniki, sposób umieszczenia dys- tynkcji. W zależności od okazji określano, jak powinien wyglądać mundur bojowy, garnizonowy, służ- bowy, salonowy i codzienny.Mundury Szwadronu różniły sięod tych noszonych przez resztę kawalerii przez charakterystyczne ułanki koloru khaki z amarantowymi wypustkami i stojącym kołnierzem.
“The Head of State and Supreme Commander’s Ceremonial Guard of Honour The uniform [worn by the Head of State and Supreme Commander’s Ceremonial Guard of Honour] was of the same cut as cavalry uniforms – with any differences being of a decorative nature. Round, English type caps, the same as those of the Light Cavalry, with an amaranthine cap band and white piping above that and around the frame, and silver edging for the visor. Lancers’ grey field uniforms featured amaranthine piping and bright silver buttons with the Polish eagle. Silver snake-like gorgets on collars. White- and-amaranthine pennant (chest rank) badges, and from July 1920, these were white-and-amaranthine with narrow silver braid through the centre. Silver eagles on epaulets (from March 1920). Trousers in lancer grey with amaranthine stripes and white piping down the middle, with jodhpur type leather patches to protect the inside of the calf and knee from rubbing. Officers’ coats were regulation, while German coats were prescribed for privates. Pennant badges and shoulder straps were as for lancers. Boots were black with spurs attached. For official appearances, officers wore silver (white) fourrageres, a main belt and shoulder belt of white leather, and all wore white gloves”.
The above described uniforms were regulation in the years 1918-1921, whereas military uniforms were later governed by the “1919 regulations concerning combat wear for Polish Forces”. This regulation described exactly how the various parts of the uniform had to look – jacket, coat, footwear, clothing accessories such as field belt, shoulder and other braided cords, gorget, scarf, earmuffs, and how distinctions were to be worn. Depending on the occasion, these rules determined how combat, garrison, duty, dress and everyday uniforms should look. The squadron’s uniforms differed from those worn by the rest of the cavalry in that they featured distinctive khaki coloured caps with amaranthine piping and stand-up collars.
Wachmistrz Narcyz Witczak- -Witaczyński (z lewej), 1922 r.
Sergeant Narcyz Witczak-Witaczyński (on the left), 1922.
1 6 3