Page 30 - Narcyz Witczak - Witaczyński

Pierwszy zachowany zeszyt z systematycznym spisem pochodzi z lat 1921–1924. Witczak-Wita- czyński rejestruje w nim negatywy na błonie w rozmiarze 9 x 12 cm i nadaje im proste tytuły tema- tów oraz podaje liczbę klatek. Od 29 sierpnia 1924 roku chorąży utrwala obrazy na szklanych płytach 9 x 12 cm i zmienia koncepcję opisów zdjęć z tematycznej na szczegółową – kataloguje każdą foto- grafię, wpisując w odpowiednie rubryki datę dzienną, godzinę wykonania, opis treści oraz dane techniczne – zabarwienie i oświetlenie, stan pogody, parametry związane z czasem naświetlania oraz ogólne uwagi, zazwyczaj dotyczące jakości wykonanych obrazów. Czytamy tam m.in.: „błona pękła”, „za długie eksponowanie”, „wyświetlona (bok)”, „aparat silnie poruszony, ale klisza (zdjęcie) dobre”, „za wolna migawka i koń przez to poruszony”. Podobne zapiski pojawiają się tylko w pierw- szych zeszytach, co pozwala przypuszczać, że mogły służyć nauce fotografowania.
Kolejny spis obejmuje niemal trzy tysiące zdjęć wykonywanych przeważnie na szklanych płytach 10 x 15 cm i niewielką część na błonie 13 x 18 cm. Obejmuje on okres od 1926 roku do wybuchu wojny. Ostatnie fotografie pochodzą zatem z 1939 roku, choć wiadomo, że później jeszcze wykony- wał portrety w celach zarobkowych we własnych zakładach fotograficznych, które zorganizował po złożeniu dyplomu mistrzowskiego.
We wrześniu 1940 roku Narcyz Witczak-Witaczyński rozpoczął miesięczny kurs dla przyszłych fotografów w Instytucie Naukowym Rzemieślniczym Imienia Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego przy ulicy Chmielnej 52, którego dyrektorem był Stanisław Felix Cretti. Kurs przewidy- wał 64 godziny nauki przedmiotów ogólnokształcących, takich jak rachunki, korespondencja, rysunek
it was he who designed the layout of these photos in the album, as the above-mentioned descriptions, forming an integral and often humorous narration, testify.
The first preserved notebook with a systematic listing comes from the years 1921-1924. In it, Witczak-Witaczyński records his 9 x 12 format negatives, gives them simple titles concern- ing the subject matter and records the number of the frames. From August 29th 1924, the ensign records his images on 9 x 12 format glass plates and changes the concept for descriptions of the photos from subject matter to detail – and catalogues each photograph by entering in the rele- vant boxes the date, the hour, a description of the content and technical data – colouring and lighting, the weather, exposure time parameters and general comments, in which he noted his conclusions, generally concerning the quality of the photographs taken. There we read for instance: “broken film”, “too long an exposure”, “overexposed (on one side)”, “camera badly jogged, but shot (photo) good”, “shutter speed too slow and so the horse out of focus”. Similar notes appear only in his first notebooks, which suggests that they could have served in learning the skills required in photographic processes.