Page 204 - Narcyz Witczak - Witaczyński

Kogo przedstawiają? Żonę i dwie córeczki ( - ), matkę ( ), ojca ( ), członków dalszej rodziny ( - ), kolegów kawalerzystów ( , , ), w tym niezliczoną liczbę konterfektów Wieniawy-Długoszowskiego ( - ), z którym Narcyz Witczak-Witaczyński był zaprzyjaźniony oraz innych dowódców pułków, w których służył Witaczyński, znajomych z Garwolina, takich jak Romek Mularczyk ( - ), znany później jako Roman Bratny czy Teodor Drewitz ( - ), właściciel majątku we wsi Całowanie, ojciec chrzestny sztandaru 1 Pułku Strzelców Konnych. Portrety, które wykonywał Witczak-Wita- czyński nie powstały w atelier założonym przez chorążego dopie- ro po wybuchu wojny w celach zarobkowych. Bohaterowie zdjęć pozują w prywatnym otoczeniu własnych mieszkań, w parkach, na terenie koszar, w trakcie różnych uroczystości i spotkań albo w prowizorycznie zaaranżowanym studio na tle rozpiętego białego płótna ( ). Pozują dzieci, pary, całe rodziny, grupy znajomych, widzowie przybyli na zawody hippiczne, rodziny oficerów, amazonki, świetliczanki, harcerki na biwaku, rolnicy spotkani podczas manewrów oraz anonimowi mieszkańcy Warszawy i Garwolina.
Who do they represent? His wife and two daughters ( - ), his mother ( ), father ( ), other family members ( - ), fellow cavalrymen ( , , ), including countless portraits of Wieniawa-Długoszowski ( - ), a close friend of Narcyz Witczak-Witaczyński, along with the commanders of other regiments in which Witczak-Witaczyński served, friends from Garwolin, such as Romek Mularczyk ( - ), later to be known as Roman Bratny, and Teodor Drewitz ( - ), the owner of an estate in the village Całowanie, and honorary patron of the standard of the 1st Regiment of Mounted Fusiliers. The portraits taken by Witczak- -Witaczyński were not created in the studio, which the ensign only opened after the outbreak of the war, for business purposes. The sitters in these photographs posed in the private setting of their own homes, in parks, in the barracks, during various celebrations and meetings, or else in a temporarily arranged studio against a white cloth background stretched across an ordinary interior ( ). His sitters are children, couples, whole families, groups of friends, spectators come to watch riding competitions, the families of officers, female equestrians, schoolteachers, girl guides at camp, farmers he met during manoeuvres up during manoeuvres and anonymous inhabitants of Warsaw and Garwolin.
Ślub Cezarego Witczaka, 21 lipca 1929 r.
Cezary Witczak’s wedding, July 21st, 1929.