Page 14 - Narcyz Witczak - Witaczyński

Narcyz Witczak-Witaczyński urodził się Od początku swojej służby w Szwadronie Przy-
29 października 1898 roku w Warszawie.
Przed ukończeniem 17. roku życia uciekł z domu i 13 sierpnia 1915 roku wstąpił ochotniczo do 2. szwad- ronu ułanów Legionu Puławskiego, przeformowanego później w 1 Pułk Ułanów Polskich przy armii rosyjskiej. Brał udział w szarży pod Krechowcami, za co otrzymał w niepodległej Polsce Virtuti Militari. Służył w I Kor- pusie Polskim gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego. Walczył z bolszewikami. Po rozwiązaniu Korpusu udał się na Kijowszczyznę, a następnie do Wołogody. W sierpniu 1918 roku został aresztowany, a następnie wcielony do Mazowieckiego Pułku Ułanów, walczącego po stronie bolszewików. Pod Kazaniem, podczas próby przeprowadzenia swojego plutonu na drugą stronę frontu, został ranny. Następnie bolszewicy wcielili go do 1 Łotewskiego Pułku Kawalerii. Zbiegł z niego, został jednak aresztowany i uwięziony w Mitawie. Po zajęciu Mitawy przez Niemców wywieziono go do Niemiec jako jeńca. W lipcu 1919 roku uciekł z obozu we Frankfurcie nad Odrą do Polski.
Do 1 Pułku Ułanów Krechowieckich ponownie wstąpił 22 sierpnia 1919 roku . We wrześniu 1919 roku został przeniesiony do Szwadronu Przybocznego Naczelnika Państwa, w którym służył jako wachmistrz, a później w okresie od 13 grudnia 1919 roku do 26 maja 1926 roku (19 grudnia 1922 roku pododdział przemia- nowany został na Szwadron Przyboczny Prezydenta Rzeczypospolitej) szef szwadronu.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej brał udział w walkach na froncie ukraińskim od kwietnia do czerwca 1920 roku. Po ukończeniu w 1927 roku Szkoły Podoficerów Zawodowych Kawalerii w Jaworo- wie pracował w Ministerstwie Spraw Wojskowych. W latach 1928–1931 służył w 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego. 21 września 1931 roku został przeniesiony do 1 Pułku Strzelców Konnych w Gar- wolinie. Pełnił funkcję oficera oświatowego pułku od 13 lipca 1935 roku. Został awansowany do stopnia chorążego 1 lutego 1936 roku.
bocznym pełnił funkcję fotografa dokumentującego życie wojska. Miał prawo do portretowania Józefa Piłsudskiego i najważniejszych osobistości II RP.
Brał udział w kampanii wrześniowej. Po zakoń- czeniu walk powrócił do Garwolina, gdzie organizował konspirację ZWZ/AK Obwodu „Gołąb”. Pełnił funkcję szefa kontrwywiadu (pseudonim „Kościesza”). Reda-gował konspiracyjne czasopismo „Apel”. 17 lipca 1942 roku został aresztowany przez władze okupacyjne. Więziono go na Pawiaku do grudnia 1942 roku, a następnie w obozie na Majdanku, w którym zginął 27 marca 1943 roku.